Dagblad Trouw werd voor het eerst verspreid op 18 februari 1943 als illegale krant onder de naam Oranje-Bode. De krant was het initiatief van een groep orthodox-protestantse verzetsmensen, waarvan enkelen actief waren geweest voor het illegale blad Vrij Nederland (1940). Een van de oprichters was Wim Speelman. Hij werd in augustus 1944 samen met 130 anderen door de Duitsers opgepakt en gedood. De Duitsers hadden de krantenmakers een ultimatum gegeven. Ze moesten stoppen met het maken van de krant, anders zouden ze worden gefusilleerd. Geen van allen besloot om te stoppen met de activiteiten. Achteraf bleek dat ook al zou de groep zijn gezwicht, dan waren ze alsnog gedood.

Tot aan de bevrijding in mei 1945 had Trouw een oplage van ruim 250.000 exemplaren. Tijdens de oorlog hielpen zowel katholieken, als hervormden en humanisten mee om de krant in heel Nederland te verspreiden. Iedereen ging er vanuit dat Trouw na de oorlog een algemene krant zou worden. Na de oorlog werd het een krant voor Gereformeerde Kerken in Nederland en de bijbehorende politieke partij Anti-Revolutionaire Partij (ARP).

Na de oorlog

Sieuwert Bruins Slot was na de bevrijding de hoofdredacteur van Trouw. Daarnaast was hij voor de ARP fractielid in de Tweede Kamer. Zijn achtergrond kwam sterk naar voren in de hoofdredactionele commentaren, zoals de dekolonisatie van Indonesië, christenen die overliepen naar de Partij van de Arbeid. Dit duurde tot 1963. Uit het niets maakte Slot een ommezwaai in de wijze waarop hij commentaar gaf. Alle vormen van religie werden als een belangrijk onderdeel van de samenleving beschouwd. Stichting De Christelijke Pers, die over de identiteit van de krant waakte, zag geen kwaad in de veranderingen. Totdat de krant in financieel zwaar weer kwam.

Sinds de oprichting was Trouw nog nooit geleid door een redactie van journalisten. Zelfs na de fusie in 1971 met de Kwartetbladen, vier protestants-christelijke dagbladen uit Zuid-Holland die eveneens geldproblemen hadden, was er nog geen redactionele eenheid. Hoewel het erop leek dat het bestaansrecht van de krant kwam verbeterde, haakten veel lezers af. Waarom? Enerzijds had Trouw de orthodoxe oorsprong opzij gezet en anderzijds was de krant nog steeds een onderdeel van de verzuiling.

In 1975 volgde opnieuw een fusie vanwege geldgebrek. Perscombinatie nam Trouw over. Dit keer kwam de redactie in handen van echte krantenuitgevers terecht. Er was budget voor een make over en er werden eisen gesteld aan de hoofdredactie.

Nieuw koers

Het duurde tot 1998 dat het dagblad een hoofdredacteur kreeg met een journalistieke achtergrond, Frits van Exter. Onder zijn leiding werd de krant opgedeeld in 'een nieuwskatern' en een achtergrond 'De Verdieping'. Exter had in de redactie gezeten en wist wat er speelde. In 2007 nam Willem Schoonen het stokje van Frits Exter over. Evenals Exter kwam ook Schoonen uit de redactie. Hij was redacteur geweest van De Waarheid en kwam in 1985 als wetenschapsredacteur bij Trouw. Vervolgens was Schoonen nog een tijd correspondent in Brussel. De journalist kwam terug om de nieuwe bijlage De Verdieping te leiden. Voordat hij tot hoofdredacteur werd benoemd, was hij chef van de redactie economie.

Wetenswaardigheden over Trouw

- 23 januari 2010 verscheen de 20.000ste editie
- In 2012 verschijnt bij de zaterdageditie de bijlage 'Tijd' met verhalen over het gewone leven.
- In 2012 is de krant uitgeroepen tot 'European Newspaper of the Year 2012'.
De jury roemde de opmaak en noemde Trouw 'a kind of daily weekly'. Dit vanwege haar dagelijkse achtergrondbijlage 'De Verdieping' en de wekelijkse bijlages 'Letter & Geest' en 'Tijd'. De jury was met name enthousiast over de duideijke opmaak van de wekelijkse bijlagen.
- In november 2014 ontstond grote twijfel over de juistheid en het bestaan van opgevoerde bronnen in artikelen van redacteur Perdiep Ramesar.